W
sytuacji, kiedy ratownik stwierdzi, że doszło do zatrzymania akcji serca (brak
tętna na tętnicach obwodowych), jednocześnie w chwilę później ustaje oddychanie
u poszkodowanego ma on niewiele czasu ( 4- 6 minut) na odpowiednie, skuteczne
podjęcie działań tak, by wznowiona została czynność serca i by chory powrócił
do zdrowia. Musi on natychmiast podjąć postępowanie reanimacyjne, sztucznie
podtrzymując krążenie i oddychanie.
Zasadą
jest, że poszkodowany powinien znajdować się na równej t twardej powierzchni.
Pierwsza pomoc –
masaż serca
Masaż ten polega na rytmicznym uciskaniu
klatki piersiowej chorego w okolicy mostka.
1.
Ratownik
znajduje się obok chorego na wysokości jego barków, tak by mógł oprzeć
prostopadle wyprostowane ramiona na jego klatce piersiowej. Uciska się dolną
jedną trzecią mostka poszkodowanego, około pięć centymetrów od jego końca.
2.
Ucisk
odbywa się z jednoczesnym pochylaniem się ratownika nad ratowanym, tak by mógł
on wykorzystać do masażu ciężar własnego ciała. Siła ucisku nie ma wynikać z
pracy mięśni ramion, lecz być przeniesieniem masy ciała ratownika na mostek
poszkodowanego.
3.
Każde
uciśnięcie powinno obniżać mostek o 4-5 cm, ( kiedy masaż wykonywany jest u
osoby dorosłej). Drugi ratownik może sprawdzić skuteczność masażu stwierdzając
podczas ucisku pojawienie się tętna na tętnicach szyjnych lub udowych.
4.
Przez
cały czas nie odrywa się rąk od klatki piersiowej ratowanego.
5.
Masaż
wykonuje się z częstotliwością 60 – 80 razy na minutę.
Pierwsza pomoc- sztuczne oddychanie
Poszkodowany
znajduje się w pozycji leżącej na plecach. Nie należy niczego podkładać pod
głowę . Po ustaleniu, że chory nie oddycha (po przyłożeniu swego policzka w do
ust poszkodowanego ratownik nie poczuje prądu wydychanego powietrza, a także
nie usłyszy szmeru powietrza przechodzącego przez nos chorego, nie będzie też
widział ruchu klatki piersiowej),ratujący sprawdza czy w jamie ustnej nie ma
żadnych przedmiotów zaburzających drożność dróg oddechowych (proteza, ciała
obce, wymiociny). W miarę potrzeby oczyszcza jamę ustną i niezwłocznie
przystępuje do sztucznego oddychania.
1.
Klęcząc
obok chorego ratownik opiera jedną rękę na czole poszkodowanego, drugą pociąga
w dół podbródek, aby utrzymać usta w pozycji półotwartej. Żuchwę wraz z głową
odchyla ku górze i ku tyłowi.
2.
Po
głębokim wdechu ratownik przykłada usta do ust poszkodowanego, równocześnie
zamyka jego nos, wykonuje powoli, lecz mocno wdech do ust chorego.
3.
Ratownik
odejmuje usta od ust chorego i pozostawia mu czas na samoistne opróżnienie się
płuc.
4.
Częstotliwość
wdechów wykonywanych przez ratownika wynosi około 12 razy na minutę.
Przy prowadzeniu
akcji reanimacyjnej przez jednego ratownika:
-
po
dwóch wydechach reanimujący wykonuje ucisk na mostek poszkodowanego około 10-12
razy.
Jeśli akcja
reanimacyjna jest prowadzona przez dwóch ratowników:
-
jedna
osoba prowadzi sztuczne oddychanie a druga wykonuje masaż serca,
-
po
1 oddechu wykonuje się 5 uciśnięć mostka.
Po około minucie
reanimacji jeden z ratowników sprawdza tętno na tętnicy szyjnej, próbę taką
ponawia się co 3-4 minuty. Jeżeli podczas jednej z takich prób stwierdzi się
powrót akcji serca, ale nie nastąpił jeszcze powrót oddychania, należy w
dalszym ciągu powtarzać sztuczne oddychanie metodą usta- usta aż do powrotu
samoistnej akcji oddechowej.
Jeśli mimo prób nie dochodzi do powrotu czynności
serca i płuc, reanimację należy prowadzić do czasu przybycia pomocy instytucjonalnej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz